“Wat kost een bedrijfsarts bij jullie?” Het is natuurlijk ronduit treurig, maar dat is in de praktijk wel zo ongeveer een van de belangrijkste vragen van potentiële zoekers op de ARBO markt. Een vraag die – v.w.b. het antwoord – niet zelden als een cruciale wegingsfactor de doorslag geeft.
Gezondheid, veiligheid en welzijn van medewerkers is niet zelden verworden tot een financiële transactie en handjeklap in euro’s. Terwijl een lawine aan onderzoeken (evidence based practice) hebben aangetoond dat gezonde en vitale werknemers hét verschil maken en onbetaalbaar zijn in organisaties. We hebben allemaal wel van die wijze mensen in onze relatiekring horen roepen, dat alles waar ‘te’ voor staat niet goed is. ‘Te’ veel betalen daarom terecht ook niet! Maar als gesprekken alleen over prijs gaan, dan zijn dat gesprekken die geen enkele verbinding (meer) hebben met de waarde én rendement van het product of de dienst. Gesprekken dus die eigenlijk ‘waardeloos’ zijn.
Kosten of investeringen
Een van de mantra’s in onze eigen organisatie is: géén kosten maar uitsluitend investeringen.
Kosten maken in een bedrijfsomgeving is eigenlijk onverantwoord. Het moet natuurlijk niet gaan om een woord- discussie. Kosten is een veel gebruikt woord in boekhoud-taal en daarom een functionele duiding. Maar waar het hier om gaat is, dat als kosten niet meer zijn dan het woord doet vermoeden (alleen kosten) dan past dat niet in een onderneming.
Stel dat iemand privé zich een rolex cadeau doet. Dan is dat vooral een emotionele aankoop om allerlei persoonlijk moverende en vooral emotionele redenen. Een aankoop die van een paar duizend tot tientallen duizenden en meer kan oplopen. Er is bijvoorbeeld, een Rolex Submariner -prototype bij Christie’s in Genève verkocht voor maar liefst 525.000 euro. Je bent laaiend enthousiast over de ultieme topkwaliteit en de techniek van het uurwerk en het feit dat je er bijv. 100 meter mee onder water kan. Maar het is verdraaid lastig uitleggen wat de rationele en puur praktische meerwaarde is ten opzicht van een klokje van zeg 100,— euro.
Gemaakte kosten binnen een organisatie hebben altijd een dienende functie in het economisch bijdragen aan die organisatie. Op die manier zijn kosten per definitie investeringen. Kosten dus met een aantoonbaar rendement. Het levert iets op wat bijdraagt aan de economische waarde van de organisatie. Nog steeds geldt voor organisaties dat zij een winstoogmerk hebben. Want bedrijven zijn tenslotte geen stichtingen, verenigingen of non- profit instellingen.
Is mijn Arbodienst een investering?
Het is verstandig op gezette tijden de investering van je arbodienst te herbevestigen. Krijg ik nog steeds de waarde zoals ik die had afgesproken en mag verwachten?… is een meer dan legitieme vraag. Dat is een andere vraag dan: zit ik wel bij de goedkoopste? Een arbodienst hoort niet in het koopjes-schap te liggen en onderdeel te zijn van een prijzenoorlog. Een arbodienst behoort een aantoonbare, duurzame investering te zijn die rendement geeft op gezondheid veiligheid en welzijn van je medewerkers. En als ze ziek worden je zeker bent dat ze effectief en versneld worden begeleid naar herstel. Het zou er dus niet om moeten gaan wat die arbodienst je kost, maar wat deze je oplevert! Zo bezien is de letterlijke kosten-discussie – ‘wat kost jullie bedrijfsarts’ – ‘waardeloos’ en zonder waarde dus.
We weten allemaal dat (uitgaande van een gemiddeld loon) een zieke werknemer zo’n euro 350,- per werkdag kost. Dan is de discussie ‘maar jullie bedrijfsarts is een tientje duurder per uur (of meer) dan de concurrent’ – behoorlijk ‘waardeloos’. Maar ook misplaatst. Want dé bedrijfsarts bestaat niet. We kennen inmiddels basisartsen in opleiding voor bedrijfsarts, arbo artsen (en dat is echt iets anders dan een afgestudeerde en gespecialiseerde bedrijfsarts), arbo- verpleegkundigen, casemanagers en POB’ers (Praktijk ondersteuner Bedrijfsarts) die onder toezicht van een bedrijfsarts als verlengde arm functioneren etc. Sowieso is er een grote schaarste aan bedrijfsartsen. Die zal de komende jaren voorlopig alleen nog maar oplopen. En schaarste drijft in elke economie de prijs omhoog. Maar meer nog; de bedrijfsarts hoort niet de bepalende factor te zijn!
Als we arbodienstverlening zien als een ketting, is de bedrijfsarts daar een belangrijke schakel in… maar niet de ketting. Maar de inzet (al of niet volgens een verlengde arm constructie) van een ervaren, professionele, goed geïnformeerde en betrokken bedrijfsarts, kan de re-integratie enorm versnellen. Over rendement gesproken versus de kosten van een werknemer per dag. Dan werkt zo’n ‘tientjes discussie’ eerder op de lachspieren dan dat deze serieus is te nemen is.
Zie jij door de Arbo- contractvormen het bos nog?
Naast de meest voorkomende contractvormen, hebben sommigen diensten nog weer allerlei varianten daarop. Een contractvorm kan best als basis dienen, maar contractafspraken horen vooral maatwerk te zijn. Wat heeft jouw organisatie nú precies nodig? Wat is de status van gezondheid, verzuim en veiligheid… en wat zou die moeten zijn? Wat is het beleid en welke doelen heeft de organisatie zichzelf gesteld? Is het management en/of is de HR afdeling -die een eerste verantwoordelijkheid dragen voor deze thema’s- wel in staat hier uitvoering aan te geven? Wat is het verzuimpercentage en hoeveel langdurige (kostbare) verzuimdossiers heeft de organisatie en is hier grip op?
Als hier geen beleid voor is en geen visie, is de keuze snel gemaakt: “doe mij de goedkoopste maar”. Zeker in economisch lastige tijden is een aantrekkelijk laag contracttarief al gauw de keuze voor het verleidelijke korte termijn denken. Het zogenaamde ‘eigen regie’ model bij Arbocontracten komt het meeste voor en gaat uit van een lage investering per medewerker. Maar is hier niet goedkoop uiteindelijk duurkoop?
Het eigen regie model
Het eigen regie model zegt het al: het gaat uit van de eigen regie door de organisatie zelf. Eerlijk is eerlijk, in veel gevallen (na ruim 10 jaar praktijk ervaring als Arbodienst) – is de conclusie dat er volstrekt onvoldoende kennis aanwezig is om middels het eigen regie model verantwoord intern arbobeleid te voeren. Wet en regelgeving in re-integratie en verzuim is zo ongelofelijk complex geworden en vereist veel ervaring en parate professionele kennis om niet in volstrekt onverantwoorde hoge financiële risico’s te belanden. Bijvoorbeeld door opgelegde loonsanctie door het UWV, en onnodig langdurig verzuim en hoge verzuim- percentages en dito verzuimkosten.
Het idee dat globale kennis van de Wet verbetering Poortwacht voldoende is, is doen aan zelfbedrog. Naast de regie op de juiste inzet van de bedrijfsarts, casemanagement en HR, spelen arbeidsrecht, sociaal zekerheidsrecht en psychologie van arbeid en gezondheid een bepalende rol. Ga er maar aanstaan. Heel eerlijk; dit doe je er niet even bij en vraagt echt veel meer kennis en ervaring dan een eerste verantwoordelijke binnen het MKB bedrijf kan waarmaken.
Arbodienst als businesspartner
Gezondheid & vitaliteit, veiligheid & welzijn en verzuim & re-integratie zijn inmiddels kennisgebieden die in elke organisatie prioriteit zijn. Groot of klein. Wegkijken van deze verantwoordelijkheid is vroeg of laat een peperdure rekening gepresenteerd krijgen die onverantwoord is… maar ook onnodig. Zadel je HR en of management niet op met een eigen regie contract als ze deze taak niet kunnen waarmaken. Ga de samenwerking aan met je Arbodienst als businesspartner.
Stop met het zoeken naar de goedkoopste oplossing. Kies voor een investering in samenwerking met een ARBO partner die aantoonbaar voor jouw organisatie het investeringsverschil maakt op deze belangrijke organisatie thema’s. De juiste businesspartner draagt per definitie bij aan de economische waarde van jouw bedrijf en helpt mee om je werknemers optimaal te laten functioneren. Daar is niets goedkoop aan, maar heeft uitsluitend betrekking op waarde en rendement.
Vond jij dit interessant? Bekijk dan ons gratis Arbo Seminar! Hierin staan gezondheid, verzuim en veiligheid centraal. In een uitdagend en zeer informatief programma komen alle cruciale prioriteiten aan bod. Bekijk Seminar.
