De kracht van het accepteren van de werkelijkheid.
Verandering is de meest constante in een mensen leven. Maar het is precies dát waar we ons vaak juist tegen verzetten. Én door in de problemen komen. In mijn praktijk als leiderschapscoach struikel ik over deze issues. Het gaat zelden (in de kern) ergens anders over. Juist nu we leven in tijden waarin we meer dan ooit geconfronteerd worden met veranderingen, is het gebrek hier mee om te gaan des te schrijnender. Nu het nodig is, haken we af en zijn kennelijk onvoldoende in staat de feiten onder ogen te zien. Maar ons vermogen om ons aan te passen aan veranderingen en onzekerheid bepaalt nou juist het verschil in mensenlevens. Zowel privé als in de zakelijke praktijk.
Zie de feiten onder ogen …maar verlies de hoop niet.
Bovenstaande is terug te lezen in het boek Good to Great van Jim Collins.
Een waarheid die bij de uitgave van dat boek al stond als een huis. Maar in tijden van crisis en onzekerheid een geweldig handvat blijkt voor heel wat in de problemen verkerende ondernemers. Het is een kruispunt. Je kunt besluiten je mee te laten drijven op alle onzekere golven van je bestaan. “Zie de feiten onder ogen” lukt ons op heden prima. Wegkijken kan…. maar in deze overweldigende crisistijden lukt dat zelfs maar lastig.
De feiten dringen zich elke dag meer en meer aan ons op. Die vallen nog maar moeilijk te negeren. Maar Jim Collins meldde ons meer dan alleen – de feiten onder ogen te zien. “Maar verlies de hoop niet” was zijn afsluitende opmerking in deze context. En juist dat maakt het verschil. De feiten onder ogen zien is belangrijk. De dingen mooier maken dan ze zijn is tijdelijk bedrog. Vroeg of laat valt al het ‘mooie’ er van af en zien we de harde werkelijkheid op ons af komen dan wel over ons heen denderen. Maar de hoop niet verliezen betekent dat we ondanks de omstandigheden en de harde feiten, handvaten zien.
Handvaten die we vast kunnen grijpen. Waar we ons aan op kunnen optrekken, zodat we op een andere manier naar hetzelfde kunnen kijken. Het er niet bij laten zitten, maar die handvaten gebruiken het anders te gaan doen.
“ Zit je in de put? Houd op met graven. Ga klimmen!” Peter de Heer
Besteed je aandacht aan zaken waar je invloed op hebt
Zelfbeklag over de crisis waar je middenin zit is op zich menselijk. Gehoord willen worden en erkenning ontvangen voor jouw situatie is belangrijk. Maar het zal de crisis zelf niet oplossen. Toeschouwer zijn én blijven van je eigen problemen zal aan die problemen zelf niets veranderen. Het is goed de feiten onder ogen te zien. Maar acceptatie is vooral een werkwoord!
Stephen Covey dringt er in zijn boek “7 eigenschappen van effectief leiderschap” juist op aan proactief uit je stoel te komen. Een proactieve houding ten aanzien van dat wat je ziet en jou niet aan staat. Proactief staat voor: verantwoording én initiatief nemen. Het is de grondhouding van in actie komen. Niet bij de pakken neer zitten, maar opstaan en aandacht besteden aan dat waar je wel invloed op uit kan oefenen. In crisis omstandigheden zijn er vaak veel situaties waar je hooguit naar kunt kijken, maar niets aan kan veranderen. Je kunt er een mening over hebben. Je kunt er emotioneel over zijn. Uiteenlopend van boos tot verdrietig. Maar het zal niets veranderen aan de feiten zelf. Totdat jij je verantwoording neemt.
Met andere woorden: totdat jij je verantwoordelijk voelt om het anders te gaan doen. En daadwerkelijk initiatieven ontplooit. In beweging komt om dat te doen waar jij zelf wel invloed op uit kan oefenen. Niet meer bezig zijn met zaken in je leven die jij zelf niet kunt veranderen. Maar juist met dat waar je invloed op uit kunt oefenen. Op jezelf bijvoorbeeld. Op hoe je denkt over crisis. Hoe je denkt over een oplossing. Hoe je denkt over een verandering. Waar je wel en waar je geen tijd of energie in steekt. Wat wel en wat niet bijdraagt aan een oplossing.
Accepteer de feiten en houd je bezig met wat wel kan
De onderstaande 4 tips helpen je om te accepteren en los te laten wat je toch niet kan veranderen:
- Heb geduld met jezelf. Wees nieuwsgierig en sta open om te leren en te veranderen. Observeer wat jouw automatische denk en doe patronen zijn in crisissituaties en waar die je brengen. Als dat niet is waar je wilt zijn, erken dan dat deze automatische gedragingen jou niet verder helpen en een bewuste verandering nodig is.
- Zie de feiten onder ogen. Wegkijken helpt je niet. Daar worden feiten nooit uit zichzelf mooier van. Sluit vrede met deze omstandigheden als jij ze toch niet kan beïnvloeden.
- Stop met je te verzetten. Verzetten tegen dat wat je niet kan beïnvloeden werkt als drijfzand. Hoe meer jij je verzet, hoe meer je wegzinkt in dat waar je juist uit moet zien weg komen.
- Vraag jezelf af: wat kan ik wél doen? Waar kan ik wél invloed op uitoefenen? Wat moet ik loslaten om dat waar ik wel iets aan kan veranderingen kan vastgrijpen?
Jouw unieke momentum vraagt om een keuze.
Crisis situaties zijn jouw momentum. Een uniek persoonlijk moment. Je kunt besluiten om alleen te zien en te kijken naar de omstandigheden die jij niet kunt veranderen. Je laten onderdompelen in dat wat je allemaal overkomt en niets aan kan doen. Je kunt ook besluiten om na te gaan wat je wél kan doen en in actie komen. Maar let op! Het is een momentum. Als je te lang wacht gaat het vanzelf voorbij. Want niet kiezen is ook kiezen.
