We zijn er mee opgevoed. Ons calvinistisch denken én doen vertelde ons dat als we hard werken en onze handen uit de mouwen steken, dan komen we er wel. De uitdrukking; ’van hard werken is nog nooit iemand dood gegaan’, krijgt in de 21e eeuw toch een wat twijfelachtige betekenis. De laatste cijfers die ons vertellen wat hard werken met ons doet, liegen er niet om. De werkdruk en werkstress die we ervaren is soms enorm groot. Ons privéleven hakt er vervolgens ook nog eens in. De schone schijn waarmee we onszelf aan de buitenwereld presenteren is niet zelden daadwerkelijk alleen maar schijn. “Ze huilt maar ze lacht”… zingt zangeres Maan. Ze raakt feilloos de spijker op de kop. We krijgen ons leven soms maar lastig onder controle. Alles bij elkaar kun je daar behoorlijk ziek en burn-out van raken.
Mindset in denken en doen.
Niemand zal ontkennen dat het hebben van werk (betaald of onbetaald) op zich een geweldige positieve invloed heeft op ons mensen. Van betekenis zijn met jouw persoonlijke bijdrage aan maatschappij, economie, gemeenschap gezin of familie, creëert positieve energie. Er toe doen en een persoonlijke bijdrage leveren werkt positief voor lichaam en geest. Maar het lijkt erop dat we alleen nog maar kwantitatief kunnen denken. Heel hard werken staat in onze maatschappij en huidige economie niet zelden gelijk aan vooral veel uren maken. ‘Kwaliteit’ en ‘genoeg’ lijken onderschikt. We verliezen ons in veel en steeds maar meer en dit kan leiden tot een burn-out.
Maar ben je op die manier ook zoveel meer effectief en productief?
Nee hoor, concludeert hoogleraar economie John Pencavel van de Stanford University. Heel simpel, maar vooral confronterend stelt hij: ‘als het aantal werkuren alsmaar toeneemt, daalt de effectieve uitkomst vanaf een bepaald moment’. Pencavel durft zelfs de stelling te poneren dat op basis van zijn onderzoek, juist het reduceren van het aantal werkuren uiteindelijk de beste manier is om je productiviteit en effectiviteit te verhogen. Bam! Die zagen we niet aankomen.
Meer door minder: werktijd verkorten
De data die John Pencavel gebruikte voor zijn onderzoek waren opvallend. Op z’n zachtst gezegd enigszins ongewoon. Zijn onderzoek richtte zich o.a. op de gegevens van de British Health of Munition Workers Committee. Die gegevens en data werden verzameld tijdens de Eerste Wereldoorlog. In die tijd was er grote behoefte en vraag naar wapens en munitie. Er was een schreeuwend tekort. Om die reden onderzocht een commissie het verband tussen werkuren en geleverde werkprestaties. Met als doel uitkomsten te vinden die zouden helpen om de productiviteit in de fabrieken te verhogen en burn-out te voorkomen. Maar de conclusie was verrassend anders. De hoeveelheid uren van de arbeiders in de munitiefabrieken moest juist verkort worden in plaats van opgehoogd!
Meer is verspilde tijd
Voor John Pencavel reden om de uitkomsten en berekeningen van dat onderzoek nog eens goed te onderzoeken en door te rekenen. Uit dat onderzoek bleek dat als er werkweken van meer dan 50 uur werden gedraaid, de uiteindelijke productiviteit sterk afnam. Sterker nog; als men de 70 uur in een werkweek had overschreden, waren de resultaten en output gelijk aan die van 56 uur. Dus 14 uur meer werken leverde gewoon helemaal geen enkele meer- bijdrage op! Maar ook bleek dat het schrappen van een rustdag, de output juist sterk negatief leek te beïnvloeden. De crux om de productiviteit te verhogen was meer werkuren maken aan het begin van de week.
Maar eerlijk is eerlijk. We leven inmiddels in een tijd waar kenniswerk centraal staat. Die situatie is uiteraard echt anders dan die tijdens de eerste wereld oorlog in de genoemde munitiefabrieken. Maar ook uit huidige onderzoeken blijkt dat alle uren die je na een 40 à 50-urige werkweek maakt, gewoon weinig extra output opleveren. Dit fenomeen is door mij in een eerder geschreven blog al eens onder de aandacht gebracht en deed veel stof opwaaien.
‘We hebben een volstrekt verkeerd beeld van de ideale werknemer’
Waar komt het toch vandaan dat we nog steeds denken dat langer werken meer productiviteit geeft? Christine Carter, (auteur van The Sweet Spot: How to Find Your Groove at Home and Work) heeft daar een goede verklaring voor. Het zijn onze misplaatst ideeën over de ideale werknemer. De ideale werknemer lijkt in onze ogen geen familie of sociaal leven te hebben die hem/haar afleidt. Dus kan er zoveel uren gemaakt worden als maar nodig is.
Klokje rond werken
Onze ideeën over de meest ideale werknemer zit al voor meer dan 200 jaar in ons hoofd en denken vastgeklonken. Dat beeld laat je niet zomaar los. Onze klok gebruiken we om het werk te meten. En op grond daarvan vergoeden we die tijd aan werknemers financieel. Door alle nieuwe technieken en ICT- ontwikkelingen kunnen we altijd en overal werken. Klokje rond.
Méér is niet productief
Maar de vraag is: hoe productief is dat? Nou, niet dus.
Opeenvolgende wetenschappelijke onderzoeken laten steeds weer zien dat méér uren gewoon minder opleveren. Het blijkt elke keer weer dat heel veel uren werken je niet persé productiever maken (maar juist kunnen leiden tot een burn-out). Erger nog: elk uur dat je meer werkt na zo’n 40 uur per week maakt je juist aantoonbaar minder effectief en productief. En niet te vergeten: de kans op fouten groeit. Simpelweg omdat een menselijk brein geen computer is die eindeloos kan blijven leveren zonder fouten
Overuren = ziek worden
Dat overuren een relatie heeft met ziekte laat een studie zien die afgenomen is onder 600.000 werknemers in Europa en de VS. De uitkomst: al die lange uren maakt je niet productiever en het leidt vervolgens eerder tot ziekte en een burn-out. Om precies te zijn: mensen die langer werken dan 55 uur per week hebben 33% meer kans op een beroerte,13% meer kans op hart- en vaatziekten. Check!
Werkuren en slaaptekort
De simpele rekensom is dan ook dat die extra tijd die wij besteden aan meer werken, af gaat van de tijd die we nodig hebben om te herstellen. Door te ontspannen, te recreëren, onze sociale contacten te onderhouden, te sporten en te bewegen. En vooral ook door te slapen. Onderzoekers van de University of Pennsylvania onderzochten in hun studie hoe werknemers hun vrije tijd spenderen.
Ze ontdekten dat hard werkende werknemers gemiddeld 6 uur of minder slapen, ook zo’n anderhalf uur langer werken dan werknemers die meer slaap krijgen. Het is dus opvallend dat meer werken ook minder slaap tot gevolg heeft. En juist te weinig en tekort slapen heeft nou net weer een aantoonbaar een negatief effect op onze productiviteit en gezondheid.
Less is more
Het is hoog tijd dat we onze mindset over arbeid en arbeidsuren herschrijven. Niet harder maar slimmer. Niet meer, maar minder. Zolang we dat niet zien, blijven we hangen in meer uren met minder opbrengst. Maar ook blijven we onverantwoorde risico’s lopen omdat meer en meer ons ook nog eens ziek maken en we vervolgens met een burn-out komen te zitten.
Volg Zakenwijzer op LinkedIn en blijf op de hoogte!
