Leiderschap
Je struikelt over artikelen en blogs over goed werkgeverschap. De strekking is vaak hetzelfde: wat moet een werkgever doen of laten om betrokkenheid, medewerkerstevredenheid en welzijn te realiseren. De talloze artikelen over dit onderwerp zijn vaak opgebouwd volgens hetzelfde stramien; een inleiding – een stappenplan in een paar bullet points hoe je dit kunt realiseren – en tot slot een dringende oproep om hier echt werk van te maken. Ik ben het daar overigens zeer mee eens! Als werkgever begrijp ik als geen ander dat werknemers het verschil maken in organisaties waar welzijn en tevredenheid de norm is. In elke organisatie!
Maar deze voorstelling van zaken is uiteindelijk niet meer dan éénrichtingsverkeer. Één kant van de medaille. En daar zit wat mij betreft de crux waarom al die artikelen en blogs uiteindelijk toch de kracht lijken te missen van echte duurzame verandering. Ik geloof niet in eenrichtingsverkeer. Welzijn op het werk vraagt een gelijkwaardige inspanning van werkgever én werknemer. Het is oud denken om anno 21e eeuw de werkgever nog te zien als de alles bepalende factor. Een machtsfactor die het denken, de mening en de invloed van werknemers doodslaat. Kom op zeg! De medewerker van vandaag doet echt zijn mond wel open en heeft een nadrukkelijke stem. Is het niet als mondig individu, dan wel samen met anderen als team, via personeelsvertegenwoordiging, inspraakmomenten, teambuilding, overlegvergaderingen, etc.
De positieve economische ontwikkelingen op de arbeidsmarkt creëren bovendien vrijheid en ruimte voor medewerkers om keuzes te maken die werkgever- overstijgend zijn.
Leiderschapstraining
Daarnaast zie ik al jaren een geweldige omslag in leiderschapsdenken bij ondernemers zelf. En ja, er blijven altijd wel een paar oud-denkers en leiderschapshorken die vasthouden aan ‘command en control’ die hoe dan ook alleen zelf de dienst willen uitmaken. Maar het is een snel uitstervend ras wat gedoemd is te mislukken in deze snel veranderende wereld. De huidige generatie werknemers accepteert dergelijk machtsdenken simpelweg niet meer en willen hier al helemaal niet voor werken. Gelijk hebben ze. En ja, er blijven ook altijd een aantal werknemers over die het oude denken over de ‘baas – knecht verhouding’ hartstochtelijk en reactief koesteren om zich daar achter te blijven verschuilen. Maar daardoor zichzelf uitfaseren en onmogelijk maken.
“De huidige generatie werknemers accepteert dergelijk machtsdenken simpelweg niet meer en willen hier al helemaal niet voor werken. Gelijk hebben ze.”
“Peter de Heer”
Voor welzijn en succes is de inzet van beiden nodig; de betrokken werkgever én betrokken werknemer. Beiden begrijpen steeds beter dat zij alleen samen duurzaam het verschil kunnen maken. Organisaties waar tevredenheid en welzijn de met overtuiging gekozen waarden en identiteit zijn, kennen geen loopgraven, dubbele agenda’s en gecreëerde tegenstellingen. Daar bestaat en functioneert onderlinge verbondenheid van een andere soort als een vanzelfsprekende en natuurlijke manier van wederkerigheid. Daar wil iedereen wel werken en zien mensen naar elkaar om. Betekenis geven aan organisaties doe je samen!
Volg Zakenwijzer op LinkedIn en blijf op de hoogte
