Overwerk
Overwerk is niet het bewijs van ijver of loyaliteit, maar het bewijs dat we falen. Proclameren dat je zoveel uur per dag en per week werkt is nou niet iets waar je trots op zou moeten zijn. Het is bepaald niet een indicatie van ijver en zegt al helemaal niets over behaalde prestaties. Integendeel. Misschien laten we ons te veel infecteren door bijvoorbeeld Apple baas Tim Cook waarvan bekend is dat hij vroeg begint en tot laat doorgaat. Of wat dacht je van Tesla topman Elon Musk. Van hem weten we dat hij 120 uur per week werkt. Maar ook in onze directe omgeving zijn er tallozen die er eer aan stellen het hoge aantal werkuren per week te noemen aan wie het maar horen wil. Gevaar is dat als we deze topmannen verbaal horen communiceren over het aantal werkuren per week, we dit al snel koppelen aan het succes van die organisaties. Toch zijn er geen onderzoeken en bewijzen te vinden die de hoeveelheid uren werk per week en/of overwerk recht evenredig verbinden aan succes.
Productiviteit
Juist het tegenovergestelde is het geval. Talloze onderzoeken laten zien dat de effectiviteit en productiviteit juist afnemen naarmate we langere werkweken maken. Het kruispunt ligt zo ongeveer op 40 uur. Bereiken we de 55 uur dan valt de productiviteit voor een belangrijk deel weg. Bij 70 uur per week is de productiviteit al te vergelijken met iemand die 15 uur korter werkt per week. Hoe meer hoe minder dus. Mijn eerder geschreven blog over dit onderwerp deed veel stof opwaaien. Kennelijk worden we geraakt op een onaangename manier die we maar moeilijk een plaats kunnen geven. We koppelen onze ijver en loyaliteit aan de gewerkte uren en daar mag niemand aan komen.
Elon Musk
Nog even over Elon Musk. Deze Tesla topman stelt dat als je de wereld wilt veranderen, dit je niet lukt met een 40-urige werkweek. Afgezien van het feit dat de heer Musk eerst zelf nog het nodige heeft te veranderen in zijn eigen organisatie en zijn persoonlijk gedrag, doet hij prominenten die hem zijn voorgegaan zeer te kort. Om er maar eens twee te noemen: Charles Darwin kende een 4-urige werkdag. Benjamin Franklin hield het na 8 uur per dag voor gezien.
Wat is dat toch met ons mensen dat wij ‘meer’ krampachtig en hartstochtelijk in relatie brengen met ‘beter’, ‘effectiever’ en ‘productiever’. De westerse samenleving ziet werk nog vaak als een deugd. Maar we slaan door in kwantiteit terwijl kwaliteit het verschil moet maken. We hebben uiteindelijk niet zoveel aan ‘meer’ als ‘beter’ daar onder heeft te lijden.
In onze eigen organisatie hebben we dit fenomeen een halt toegeroepen door uitsluitend contracten af te sluiten van max. 4 werkdagen van 8 uur per dag. Overwerk is niet toegestaan of het moet een overmacht situatie zijn die kort en tijdelijk is. Structureel overwerk is voor ons niet het bewijs van ijver of loyaliteit, maar het bewijs dat we ergens in het arbeidsproces falen.
Conclusie
Het is voer voor psychologen om te duiden waar die spierballen taal over onze vele gemaakte werkuren vandaan komt. Maar onmiskenbaar lijkt het erop dat zij die zich menen te moeten verantwoorden met lange werkweken, uiteindelijk willen maskeren dat ‘harder’ het enige instrument is wat zij kunnen bespelen. Terwijl de huidige wereld zit te wachten op hen die ‘slimmer’ en daarmee juist veel effectiever zijn. In tegenstelling tot wat de heer Musk bepleit, lijkt juist slimmer werken in plaats van meer, de unieke kansen te creëren om het verschil te maken in deze wereld.
Volg Zakenwijzer op LinkedIn en blijf op de hoogte!
