“Als ik langer blijf… zal ik worden zoals zij”. Dit zinnetje heb ik ooit eens opgeslagen in m’n geheugen. De herkomst kan ik mij niet meer precies herinneren. Was het een liedje op de radio was of een zinnetje uit een boek? Ik weet het niet meer. Maar de boodschap was en is veelzeggend. Het is een langzaam tot je doordringende werkelijkheid. Een moment van ultieme zelfreflectie waarbij alle puzzelstukjes op z’n plaats vallen. Ik moet hier weg! Dit is kennelijk niet de plaats waar ik moet zijn en thuishoor. En als je om je heen kijkt schrik je. Kennelijk ben je opeens in staat met andere ogen te kijken naar dat wat je al zo lang hebt gezien. Als ik hier blijf zal ik worden zoals zij. En dat beeld is opeens een schrikbeeld wat zich urgent aan je opdringt. Ik moet weg! Want als ik langer blijf, dan raak ik mijzelf kwijt. Ik ga worden wie ik niet ben en wil zijn. Om te worden wie je bent, moet je eerst weten wie je bent.
Wat is zelfreflectie?
Het is bekend dat door crisis- situaties in ons werk en leven, we andere vragen gaan stellen aan onszelf. We worden stilgezet en hier heel direct mee geconfronteerd. Wegkijken lukt dan niet meer. We creëren een nul moment. Onszelf opnieuw uitvinden, zelfreflectie, is de rode draad. Veel werknemers stellen de vraag: ‘wat wil ik eigenlijk’. En misschien even zo vaak wisten ze het niet. We deden gewoon wat we altijd al deden. Met als gevolg dat we kregen wat we altijd al kregen. Maar over de vraag, ‘wat wil ik nou eigenlijk echt’ hadden we nooit zo goed over nagedacht. Onze patronen en gewoonten waren zo vertrouwd, dat die vraag niet eens in ons op kwam. Maar nu alles anders is geworden, veranderen ook onze vragen. Maar vervolgens kwamen we erachter dat we eigenlijk niet eens goed weten wie we zelf zijn.
Wie ben ik?
Uit diverse onderzoeken blijkt dat deze vraag meer dan ooit actueel is. De crisis heeft er aan bijgedragen dat al onze vaste en ingesleten patronen zijn ontspoord. Niets was of leek meer hetzelfde. Opeens werkten we thuis in plaats van op de zaak. Het werk was hetzelfde en toch ook weer helemaal niet. De sociale en fysieke context was dramatisch gewijzigd. En ook wij veranderden mee. Noodzakelijkerwijs. We zijn steeds meer bezig met onze zelfreflectie.
Velen van ons wisten het even niet meer. Hoe dan? Slimme technieken brachten ons digitaal in contact met onze collega’s als het nodig was. Maar dat leek in niets op dat wat we gewend waren. En wennen doet het maar lastig. Maar er was meer. We werden teruggeworpen op onszelf toen alles rondom ons heen begon weg te vallen. We werden opeens geconfronteerd met onszelf. Op een manier die we nog niet eerder hadden meegemaakt. We begonnen ons vragen te stellen. Te reflecteren. We dachten over dingen na die nog nooit op onze agenda hadden gestaan. Soms formuleerden we nieuwe antwoorden. Maar even zo vaak moesten we het antwoord schuldig blijven. We wisten het even niet. Want opeens keken we met andere ogen naar hetzelfde en zagen opeens zoveel meer.
Worden wie je bent
De automatische piloot ging eraf. En dat was precies het moment waarop we de cruciale vraag aan onszelf stelden: wie ben ik? We realiseerden ons opeens dat ‘worden wie je bent’ onze routeplanner zou moeten zijn. Steeds meer worden wie je bent om te worden wie je wilt zijn. Maar nogal wat mensen kwamen erachter dat ze dan misschien wel in de verkeerde ‘trein’ of ‘wagon’ zaten. Of al helemaal niet op deze ‘trein’ hadden moeten stappen.
Dat verlangen om te worden wie je bent is een mooi bijeffect van een crisis. Want worden wie je bent is het mooiste wat je iemand kan toewensen. Hoewel er ook een aantal zijn die hardnekkig in de verkeerde ‘trein’ blijven zitten. Al weten ze dat dit hen niet dichter bij hun bestemming brengt. Er spelen dan misschien zaken als; ego, salaris, ‘gouden’ arbeidsvoorwaarden, hypotheken etc. een rol. In de verkeerde ‘trein’ zitten met ‘gouden handboeien’. Om de verkeerde redenen in de verkeerde ‘trein’ zitten. Om vervolgens langzaam te worden wie je niet bent. Maar om te worden wie je wél bent, moet jij misschien wel daadwerkelijk uitstappen. Naar een andere wagon verhuizen, een ander perron zoeken, of zelfs helemaal op zoek naar een ander soort trein of station.
Als dat wat jij ziet jou niet aanstaat, wat ga jij dan anders doen?
Zodra we snappen dat dit niet is wat we willen, is er het gevaar dat we wachten tot de omstandigheden veranderen. Maar als we ooit hebben begrepen dat wij de omstandigheden niet naar onze hand kunnen zetten, is het wel in deze crisis. Het enige waar we invloed op kunnen uitoefenen is op onszelf. Het komt er op aan dat we eerst anders gaan denken, om vervolgens anders te gaan doen.
Als dat wat jij ziet jou niet aanstaat, kun je er voor kiezen het gesprek aan te gaan met een persoonlijke (loopbaan) coach. Een professionele helper die jou helpt de antwoorden te vinden op je vragen wie je bent. Kies voor het ontwikkelen van je kennis en je vaardigheden, start een opleiding! Maar doe iets. Bepaal wat voor jou de eerstvolgende haalbare actie en next step is.
Als passie en talent samenkomen is er geen houden aan.
Als jij het idee hebt in de verkeerde ‘trein’ te zitten, is het tijd om in beweging te komen. Ga op zoek naar jouw passie en talent. Praat met mensen die jou heel goed kennen en stel vragen en reflecteer eerlijk op de antwoorden. Doe een persoonlijkheidstest. Een goede wetenschappelijk onderbouwde persoonlijkheidstest zal jou de eerlijke antwoorden geven. Antwoorden die jezelf waarschijnlijk niet zelf zou vinden. Zorg ervoor dat de uitkomsten van de test uitgelegd worden door een professionele loopbaancoach. Kijk uit dat je niet weer in een verkeerde ‘trein’ komt te zitten. Ga op zoek naar wie je bent! Want dat is het beste wat jou kan overkomen. Want als je langer blijft, zal je worden zoals zij. Als dat is wat je wilt? Prima. Maar anders; kom in beweging en zet de eerste stap. Zet hem vandaag. Zet hem nu!
PSSSSST: Als wij jou door dit blog vriendelijk maar dringend door elkaar hebben ‘gerammeld’ – en je weet het even niet meer – neem contact met ons op!. Refereer aan dit blog. Bijvoorbeeld als werkgever of HRM’er als jij je zorgen maakt om een werknemer,… of misschien wel over jezelf. Of als werknemer, omdat je even niet weet hoe je dit moet aanlopen, maar wel weet dat er iets moet gebeuren. Even verkennend sparren met een professional kost je niks, maar kan jou wel op het goede spoor zetten. Dus bij deze onze uitnodiging aan jou.
Volg ZAKENWIJZER op LinkedIn en Twitter en blijf op de hoogte!
