ARBODIENST - businesspartner of kostenpost?

Hoewel de meeste werkgevers genoeg aan hun hoofd hebben door Covid-19, zit er een tweede kopzorg aan te komen. De psychosociale klachten bij werknemers stijgen zorgwekkend. Psychische problemen hebben te maken met onze gevoelens en gedachten. Sociale problemen hebben te maken met de medemens en omgevingsfactoren. Psychosociale problemen zijn een combinatie van deze twee. De problemen doen zich voor in het privédomein en/of op het werk. Toen we de eerste schrik te boven waren, leek het thuis zijn en thuis werken voor veel werknemers een nieuwe en verrijkende ervaring.

Die geromantiseerde ballon lijkt inmiddels wel doorgeprikt. Samen leven gaat ons in normale omstandigheden misschien wel goed af. Maar samen verplicht binnen zitten, werken, spelen, en leren aan de keukentafel lijkt voor een paar dagen leuk en op alternatief kamperen. Maar die lol was er snel af. De spanningen liepen al snel hoog op. Als je niet gekozen had voor het onderwijs, is verplicht thuisonderwijs geven aan je eigen kinderen best pittig. Vrijheid om zelf thuis je werktijden en omstandigheden te kiezen lijkt de eerste dagen leuk. Maar niet iedereen functioneert nu eenmaal effectief als we opeens onze eigen grenzen mogen aangeven. Solistisch werken is zwaar als je gewend bent als team te functioneren. En de digitale communicaties (zoom, teams etc) blijken in de praktijk doodvermoeiend.

Sowieso heeft de loftrompet over thuiswerken een ‘valse toon’. We realiseerde ons net even te laat dat we al meer dan een decennia geleden er met Het Nieuwe Werken achter zijn gekomen dat thuis- en flexwerken niet het ‘paradijs’ is. En we missen heel erg onze collega’s en sociale context. Daarbij komt het moment van de waarheid voor heel wat bedrijven angstwekkend snel dichterbij. De subsidiekranen van de overheid gaan langzaam dicht. Reorganisaties en ingrijpende veranderingen zijn harde noodzaak.

Ontslagen onafwendbaar. Nu waren de alsmaar stijgende psychische klachten onder werknemers al zorgwekkend vóór de coronacrisis. Maar nu komt deze nieuwe corona- aanjager er nog eens bovenop. Het is dus serieus alle hens aan dek hier tijdig onze ogen voor te openen en maatregelen te nemen

Vragen stellen luisteren en begrijpen.

Door het letterlijk afstand houden zijn we ook op afstand komen te staan van elkaar. Door digitale videocontacten zien we elkaar wel, maar ook weer niet. Samen leven en werken is een voorwaarde om elkaar ook daadwerkelijk te zien en te begrijpen. De verbale en non verbale signalen zijn lastig op te pikken via een scherm. Onze sociale oplettendheid en zorg voor elkaar heeft schipbreuk geleden de afgelopen maanden. Iedereen is vol van de eigen persoonlijke omstandigheden (waar we soms onze handen aan vol hebben) en zijn minder gefocust op die van de ander. En juist dat minder oog hebben voor elkaar maakt het mogelijk dat sommige werknemers aan onze aandacht ontsnappen. Juist diegene die het zonder de ander maar moeilijk redden. Een vernieuwde en acute opdracht voor leidinggevende is om weer vragen te gaan stellen, emphatisch te luisteren om te leren begrijpen wat er tussen de oren en in het leven van mensen omgaat. ‘Hoe gaat het echt met jou’ is wel het minste wat je als collega of manager en leider van je organisatie zou moeten vragen en weten. Managers en leiders van een andere soort! Dat is wat we nu nodig hebben.

Als je ziek bent, hoef je niet altijd te verzuimen en als je verzuimt ben je niet altijd ziek.

En dan opeens is daar de ‘man met de hamer’ en keert de wal het schip. De werknemer meldt zich ziek. Maar ‘ik ben ziek’ uit de mond van een werknemer is een persoonlijke aanname. Wij mensen geven betekenis aan dat we we zien voelen, denken en ervaren. Als we alles bij elkaar optellen ervaren we dat op sommige momenten als ‘ziekte’. Heel begrijpelijk! Een ziekmelding is onder die omstandigheden dan ook een heel natuurlijke eerste reactie. Maar als je ‘ziek’ bent hoef je niet altijd te verzuimen. En als je verzuimt ben je niet altijd ziek. Sowieso is de status ‘ziek’ uitsluitend door een bedrijfsarts vast te stellen. Alleen hij kan een legitieme en valide diagnose stellen.

Het zou een hoop negatieve communicatie en wederzijds wantrouwen wegnemen als werkgever en werknemer het ‘ziek’ zijn als objectieve diagnose zouden overlaten aan de bedrijfsarts. Alleen hij/zij is een objectieve medicus. Werknemer en werkgever zijn dat zeker niet. Heb je als werknemer een gebroken been, is de diagnose snel gemaakt. Maar soms melden we ons ziek, maar zijn we eigenlijk boos, verdrietig, bang, murw en moe van alle zorgen over werk en/of privé. Van die opeenstapeling aan stress en druk kun je behoorlijk ziek worden trouwens. Maar je ziek voelen is niet hetzelfde als ziek zijn. De ziekmelding zelf is ook geen medicijn die je er automatisch weer bovenop helpt. Daar is echt iets anders voor nodig.

Verzuim? Maak er werk van.

Verzuim door ziekte is eenvoudig door de bedrijfsarts vast te stellen. Vervolgens komt er een plan hoe en in welk tempo herstel kan worden aangepakt. Maar als verzuim niet verklaard kan worden door een aanwijsbare ziekte, is de bedrijfsarts klaar. In dat geval is er echt een andere expertise en route nodig. De klassieke fout is dat we periodiek de ‘zieke’ werknemer eindeloos naar de bedrijfsarts blijven sturen. Maar daarmee lossen we niets op en en duurt het verzuim onverantwoord lang. Zowel voor de werkgever als voor werknemer. In de praktijk blijkt een goed gesprek met bijvoorbeeld een bedrijfsmaatschappelijk-werker, een ervaren en goed opgeleide casemanager, een verzuimcoach of een bedrijfspsycholoog, een veel effectiever middel.

Arbodienst als businesspartner.

Als verzuim niet verklaard kan worden door een ziekte, is er echt iets anders aan de hand. Snel doorschakelen naar de juiste hulp en ondersteuning in dit verzuim is dan de volgende effectieve stap. Naast significante kostenbesparingen zijn de werknemer en werkgever beiden gebaat bij een snel herstel. Een arbodienst heeft hierin een belangrijke oplossende rol te vervullen. Het is schrijnend te moeten zien dat nog te vaak arbodiensten blijven hangen in klassieke rolpatronen.

Kies voor een arbodienst van een andere soort! Neem met minder geen genoegen. In deze veranderende tijden is het hoog tijd dat werknemers en werkgevers zich laten ondersteunen door anders denkende arbodiensten bij ziekte en verzuim. Een Arbodienst die op grond van professie, kennis en ervaring effectief handelt en adviseert met een hoog oplossend vermogen. Bij meer dan 2% verzuim (productiebedrijven 3%) is het zaak te onderzoeken waar dit aan ligt en hoe dit kan worden weggenomen. Maar een laag verzuim laag houden is in de komende tijd misschien wel de grootste uitdaging. De signalen wijzen onverbiddelijk op een toestroom aan psychische klachten van ongekende omvang.

Kies daarom voor een arbodienst van een andere soort. Maar er is ook een opdracht voor het management. Minimale kennis van verzuimmanagement is een must. We zullen echt beter moeten begrijpen waar verzuim over gaat, hoe het werkt en wat jij er aan kan doen als manager. Met een Arbodienst als businesspartner en leidinggevenden met basiskennis in verzuimmanagement sta je heel sterk. Samen krijgen we dan de toename van ziekteverzuim wel onder controle.

Ik twijfel over mijn Arbodienst.

Als je niet zeker bent of je huidige Arbodienst de voor jouw organisatie passende businesspartner is, kom dan in actie. Serieus, met minder mag je geen genoegen nemen in deze complexe en ingrijpende periode voor je onderneming. Onnodig ziekteverzuim of verzuim wat niet verklaard kan worden door ziekte zijn desastreuze kostenposten. Wil je eerst eens een oriënterend gesprek? Bel of mail ons dan. Praten kost niets.